Co znaczy „Alechanted”?

Pyta­nie padło już nie­jed­no­krot­nie, a ostat­nio pada już tylko coraz czę­ściej. To nie tak, że nie chce mi się odpo­wia­dać każ­demu z osobna, bo jak ostat­nio kilka osób miało nieprzy­jem­ność się prze­ko­nać, potra­fię nawi­jać o piwie i grach całymi godzi­nami; po pro­stu od jakie­goś czasu noszę z zamia­rem poru­sze­nia kilku tema­tów zwią­za­nych z roz­rywką mul­ti­me­dialną, a nazwa „Ale­chan­ted” wywo­dzi się aku­rat z jed­nej z moich ulu­bio­nych gier:

Slaves to Armok
God of Blood Chapter II
Dwarf Fortress

Choć od strony gra­ficz­nej pro­duk­cja jest wyraź­nie upo­śle­dzona, jest to zde­cy­do­wa­nie jedna z naj­bar­dziej roz­bu­do­wa­nych pro­duk­cji, z jakimi mia­łem oka­zję się spo­tkać. Jeżeli przyj­rzymy się dokład­niej, to zro­zu­miemy dla­czego cały świat jest przed­sta­wiony w for­mie sym­boli ASCII; na dzień dzi­siej­szy nie ma moż­li­wo­ści przy­go­to­wać oprawy gra­ficz­nej dla tak wielu ele­men­tów, zacho­wu­jąc tak nie­praw­do­po­dobną szcze­gó­ło­wość, jaką ofe­ruje nam tek­stowy opis każ­dego metra kwa­dra­to­wego przed­sta­wio­nego na ekra­nie. Tak jest, sym­bole to tylko pewien skró­cony pod­gląd – po nasu­nię­ciu kur­sora na kratkę dosta­jemy dokładny opis tego, co się tam znaj­duje. Czę­sto nawet bar­dzo dokładny.

Dwarf For­tress to symu­la­tor kra­sno­ludz­kiej twier­dzy połą­czony z niesław­nym gatun­kiem Rogu­elike. Dosta­jemy do dys­po­zy­cji kom­pa­nię sied­miu wyszko­lo­nych i dobrze wypo­sa­żo­nych kra­sno­lu­dów. Usta­lamy cel ich wyprawy na wcze­śniej wyge­ne­ro­wa­nym, geo­lo­gicz­nie sen­sow­nym świe­cie i dążymy do zbu­do­wa­nia potęż­nej cywi­li­za­cji. Brzmi pro­sto, ale jeżeli weź­miemy pod uwagę kil­ka­dzie­siąt dostęp­nych mine­ra­łów, roz­bu­do­waną florę, agre­sywną faunę, pory roku, pro­blemy spo­łeczne, poli­tykę, eko­no­mię i bramki logiczne budo­wane z sys­te­mów wod­nych, farmy grzy­bów, pędze­nie bim­bru i prze­klęte najazdy gobli­nów, to otrzy­mu­jemy pro­duk­cję, która może nas zatrzy­mać na dłu­gie mie­siące. Tylko pamię­taj, że „Losing is fun” – ste­ro­wa­nie jest na tyle nie­in­tu­icyjne, że pierw­sza porażka nastę­puje nie­mal natych­miast. Następne porażki to kwe­stia zro­zu­mie­nia tego, jak działa ten świat. Póź­niej zaczyna się jesz­cze wię­cej zabawy 😉

Wła­śnie z jed­nego z fiku­śnych gene­ra­to­rów pocho­dzi nazwa Ale­chan­ted. Przy­go­to­wu­jąc swoją nie­sa­mo­witą dru­żynę musimy zde­cy­do­wać się na jakąś nazwę. Dusząc przy­cisk z loso­wa­niem natra­fi­łem na połą­cze­nie słów Ale (piwo gór­nej fer­men­ta­cji, lub w Wiel­kiej Bry­ta­nii po pro­stu piwo) i Enchan­ted (zaklęty) – Mab­du­gon­shen. Nazwa mi się na tyle spodo­bała, że została ze mną na kilka następ­nych lat i final­nie oka­zała się świet­nym typem na nazwę dla mojego piw­nego bloga.

Roz­po­czy­na­jąc roz­grywkę natra­fiamy na sze­reg pro­ble­mów, z któ­rymi musimy się zmie­rzyć. Roz­sta­wia­jąc się w kli­ma­cie umiar­ko­wa­nym musimy zbu­do­wać schro­nie­nie i zna­leźć źró­dło wody, któ­rego nie stra­cimy w momen­cie nadej­ścia zimy. Potrzebna będzie pro­duk­cja żyw­no­ści, ponie­waż zapasy będą się kur­czyć w zastra­sza­ją­cym tem­pie. Warto przy­go­to­wać kilka dóbr dla poja­wia­ją­cych się od czasu do czasu kara­wan i przede wszyst­kim, musimy zadbać o ochronę i mieć cią­gle w świa­do­mo­ści, że lada dzień, sku­szeni wizją dobro­bytu i potęgi, do naszej twier­dzy zaczną przy­by­wać nowi miesz­kańcy, dla któ­rych będziemy musieli zna­leźć zaję­cia i oczy­wi­ście odpo­wied­nie miej­sce do zakwa­te­ro­wa­nia. Nie mniej, cały kształt roz­grywki roz­bija się o miej­sce, w któ­rym posta­no­wimy zbu­do­wać naszą cywi­li­za­cję. Ilość wody, jakość ziemi i dostęp do metali będą klu­czowe, tak jak i sąsiedz­two innych for­tec, np. tych wspo­mnia­nych wcze­śniej gobliń­skich.

Ciężko to dokład­nie opi­sać, więc naj­le­piej spró­bo­wać ugryźć temat samemu. Pro­blemu nie będzie, ponie­waż gra jest DARMOWA i nie wymaga sprzętu o potęż­nej mocy obli­cze­nio­wej, ponie­waż nie ist­nieje tu ter­min płyn­no­ści roz­grywki.

p.s.

uwaga na kar­pie.